De strijd tegen biofouling is iets wat de mensheid al sedert millennia voortdurend bezig houdt. Sinds de ban op TBT-houdende antifouling-coatings  is men verplicht om naar alternatieven te grijpen. Tot op de dag van vandaag is er nog geen product op de markt gekomen dat TBT kan evenaren op vlak van efficiëntie.

Relatief recente ontwikkelingen in het onderzoek naar ionische vloeistoffen hebben meer duidelijkheid geschept in de eigenschappen van deze stoffengroep. Zo kwam aan het licht dat imidazolium over antibacteriële eigenschappen zou beschikken. Het vernieuwende aan deze stof is dat deze de beschermende biofilm van bepaalde bacteriën kan penetreren en zo de bacteriën kan bestrijden. Dit op een manier  waar eerdere antibiotica niet in staat tot waren. Wetende dat de bacteriën die aanwezig zijn in het biofouling-proces in een marien milieu ook beschermd worden door een biofilm, vermoedt men een potentiële toepasbaarheid  als aangroeiwerend middel.

In het kader van een lopend onderzoek van AMACORT werd het volgende experiment opgesteld. Nylon netten werden behandeld met verschillende coatings, bevattende derivaten van imidazolium.  Deze werden vervolgens 77 dagen blootgesteld aan de Noordzee. Nadien werden de stalen verder verwerkt door middel van bacteriekweken en een kiemgetal bepaling. Na een vergelijkende analyse van de data kon men concluderen dat aan de hand van dit experiment geen onderscheid kon gemaakt worden tussen het controlepaneel en de behandelde stalen.