Corrosie blijft een persistente uitdaging waarmee talloze sectoren zich geconfronteerd zien. Dit chemisch fenomeen leidt tot een snel verlies van integriteit en functionaliteit van metalen. Binnen de maritieme context is corrosie bijzonder pertinent, aangezien schepen en maritieme structuren veelal vervaardigd zijn uit staal en zich blootstellen aan omgevingen waarin corrosieve invloeden vrij spel hebben. Zeewater herbergt een combinatie van zoutgehalte, warmte, en biologische activiteit, wat de ideale omstandigheden creëert voor corrosieprocessen. De snelheid van corrosie wordt bepaald door een veelheid aan

factoren, die vaak worden aangeduid als parameters. Na een inleidende beschouwing van de voornaamste corrosieparameters, wordt in dit onderzoek de hypothese onderzocht of de locatie in het water, specifiek de onderdompeldiepte, een significant effect heeft op de corrosiesnelheid, en zo ja, in welke mate. Hiertoe werden testplaatjes van twee verschillende metalen geplaatst in de haven van Vlissingen op diverse diepten, zowel statisch als dynamisch. Op verschillende tijdstippen werden de plaatjes geïnspecteerd en aan de hand van gewichtsverlies werd geëvalueerd of de diepte daadwerkelijk een invloed uitoefende op de corrosiegraad. De resultaten van het onderzoek geven eenduidig aan dat de diepte geen significante invloed heeft op de snelheid van corrosie.